Skip to content

Kanak Mani Dixit

  • Home
  • About
  • हिमाल खबरपत्रिका
    • उकालो लाग्दा
  • Nepali Times
    • On the way up
  • Himal Southasian
    • HIMAL
  • Others
    • Articles about Kanak Mani Dixit
    • नागरिक
    • Scroll.in
    • The Kathmandu Post
    • The Rising Nepal
    • Podcasts
  • Books
    • Adventures of a Nepali Frog
  • Petitions
  • Videos
    • Saglo Samaj

पाटन ढोका, समृद्धिको द्वार!

August 18, 2021 by admin

हिमाल खबरपत्रिका (२९ पौष – ५ माघ, २०७५) बाट

पाटन शहरको हरेक कुनामा बजार र संस्कृति थप फस्टाउन पाटन ढोकालाई व्यवस्थित गरिनुपर्छ ।

मल्लकालदेखि नै भक्तपुर र पाटन शहर दशनामी सन्यासी मठद्वारा सुसज्जित रहिआएका छन्, यहाँका बहाः र बहीःजस्तै । भक्तपुरका मठहरू दत्तात्रेय मन्दिर छेउछाउ छन् भने पाटनमा भारती, पुरी र गिरीद्वारा सञ्चालित सात मठ विभिन्न ठाउँमा छरिएका छन्/थिए ।

पाटनको सम्पदामध्ये गनिनुपर्ने यी सात मठमध्ये तीन वटा त ध्वस्त भइसके — सोतो मठ, भोलखेल गणेश मठ तथा तुमबहाःमा रहेको मठ । बाँकी रहेका चल्खु मठ, बालुखा मठ, तुइलाको मठ र छायबहाःमा रहेको मठ पनि विभिन्न कारण जीर्ण छन् ।

विलीन हुँदै गएका यी मठहरूको अवस्था कति दयनीय छ भन्ने थाहा पाउन चल्खु मठलाई हेरे पुग्छ । पिम्बहाः पोखरीको दक्षिण–पश्चिममा रहेको यो मठ नेपाल संवत् ९२६ (सन् १८०५) मा सुन्दर पुरीले स्थापित गरेका थिए ।

अष्टमातृकासहितको पाटन ढोका । तस्वीरः मोनिका देउपाला

यहाँ मुख्य बानेश्वर महादेवको शिवलिङ्ग र मन्दिर छ भने विष्णुपादुका र विभिन्न देवदेवीका मूर्ति पनि छन् । जीर्ण बन्दै गएको यो मठमा कलात्मक झ्यालहरू कुहिंदै छन्, खुला ठाउँसमेत घेराबेरा गरेर भाडामा लगाइएको छ, बगैंचा मासिंदैछ ।

११–१७ कात्तिक २०७५ को ‘उकालो लाग्दा’ स्तम्भमा मैले पाटनको अशोक हल नजिक रहेको हेमापुर महाविहारको वर्णन र तस्वीर प्रस्तुत गरेको थिएँ (हे. हेमापुर महाविहार, यतवहाः। हेमापुर महाविहारसँगै चल्खु मठ आस्थाको केन्द्र र वास्तुकलाले सुसज्जित सम्पदा हो ।

साथै, नेपालमण्डललाई उत्कृष्ट सांस्कृतिक वजन दिलाउने नमूना पनि । तर आधुनिकीकरण, परिवार र समुदाय क्षयीकरण, बसाइँसराइ आदि कारण यी मठ, बहाः, मन्दिरहरू भत्कँदैछन् । संरक्षणमा जति ढिलो गर्‍यो उति नै सोतो मठ र भोलखेल मठ जस्तै अन्य स्थान पनि भत्किने, भत्काइने छन् र सम्पदासँगै सामाजिक र आर्थिक सम्भावनाहरू मेटिनेछन् ।

हेमापुर महाविहार (यतबहाः) । तस्वीरहरु: कनकमणि दीक्षित

यी स्थानको जगेर्ना आर्थिक चहलपहलबाट हुन्छ, जसको मुख्य आधार पर्यटन नै हो । द्वन्द्व र संक्रमणकालको अन्त्यसँगै स्वोठ टोल (म∙लबजारबाट उत्तर) मा स्वस्फूर्त रूपमा गुणस्तरीय ‘होमस्टे’ शुरु भएका छन् ।

पाटन दरबार परिसरको जीर्णोद्धार र पुनर्निर्माणले पनि ललितपुरको ‘भित्री शहर’ लाई ऊर्जा दिइरहेको छ । विगतमा भट्टी रहेका कवलहरू विशेषगरी चिनियाँ मागको कारण आज टिलिक्क टल्कने मूर्तिकलाको शोरुम र इम्पोरियम बनेका छन् ।

धेरै ठाउँमा पुख्र्यौली निवास भत्काएर नयाँ भवन बनाउँदा पनि परम्परा झल्काउन चासो र चाख दिएको देखिन्छ । काठमाडौंको रानीपोखरीको बेहालसामु पाटनको पिम्बहाः पोखरीको उत्थान छिटो, छरितो र सम्पदाप्रेमी हिसाबले गरिएको छ ।

पाटन दरबार क्षेत्रमा हरेक साँझ हुने जनमानसको घुइँचोले यस स्थलको आकर्षण दर्शाउँछ । विदेशी पर्यटकका कारण ‘होमस्टे’ हरू फस्टाएका छन् भने आन्तरिक पर्यटकको चहलपहलसँगै भित्री गल्लीका रेस्टुरेन्ट, कफी शप र मिठाई पसलको व्यापार बढेको छ । चल्खु मठ र हेमापुर महाविहार जस्ता प्राङ्गणमा पनि उत्साह र ऊर्जा थप्न अझै धेरै खर्च गर्ने, रात बिताउने, सम्पदामा चासो राख्ने पर्यटक चाहिएको छ ।

चल्खु मठको द्वार ।

पर्यटकको संख्या बढाउने एउटा उपाय हाम्रो हातैमा छ, ऐतिहासिक पाटन ढोका (यल ध्वका) लाई पर्यटक अनुकूल बनाउने । यसको लागि कतिपय काम त भइसकेको छ — स्थानीय शान्ति युवा क्लबको पहलमा पाटन ढोका सिंगारिएको छ, ढोकामा पौभा कलाकार लोक चित्रकारको अगुवाइमा अष्टमातृका उतारिएका छन् । यसको साथै भित्री सडकमा विश्व ब्याङ्कको सहयोगमा राम्ररी ढुंगा छाप्ने काम भएको छ ।

पाटन ढोकाको भित्रपट्टि यस्तो साजसज्जा र व्यवस्थापन भइसक्दा बाहिरपट्टि भने अस्तव्यस्तता बढेको छ, विशेषगरी बुद्धनगरबाट वागमतीको नयाँ पुलहुँदै पुल्चोकतिर आउने गाडीको चापले ।

यो ट्राफिक व्यवस्थित गर्दै पाटन ढोकामा रहेको वर्तमान बसपार्कलाई बस स्टपमा परिणत गर्नु आवश्यक छ, जो धेरै अघिदेखिको माग हो ।

सहज बस स्टप बनाउन पाटन क्याम्पसले तीन दशकअघि उपलब्ध गराएको जग्गा व्यावसायिक बसहरू पार्क गर्ने ठाउँ बनेको छ । यस प्राङ्गणमा ट्राफिक व्यवस्थापनसहित टुरिस्ट बस, ट्याक्सी स्ट्याण्ड तथा राम्रो बस स्टप सञ्चालन हुनुपर्छ ।

पाटन ढोकालाई यसरी चलायमान बनाउँदा पाटन शहरको गल्ली गल्ली नसा–नसामा थप आर्थिक ऊर्जा सञ्चार हुनेमा शंका छैन । त्यसपछि चल्खु मठ होस् वा हेमापुर महाविहार, यी सम्पदा स्थलहरूको दिन फिर्न समय लाग्ने छैन ।

प्रतिकृया दिनुहोस

Post navigation

Previous Post:

अरनिको र कुब्लाई

Next Post:

मुक्तिनाथ सरको समाधि

Leave a Reply Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Enter the keyword

About


Kanak Mani Dixit, 67, is a writer and journalist as well as a civil rights and democracy activist. He is a campaigner for open urban spaces, and is also active in the conservation of built heritage.

Tweets by KanakManiDixit

Books by Kanak Mani Dixit

Peace Politics of Nepal
Dekheko Muluk
Dekheko Muluk

Books by Kanak Mani Dixit

Peace Politics of Nepal
Dekheko Muluk

Blogroll

  • Himal Southasian
  • Madan Puraskar Pustakalaya
  • Spinal Injury Rehabilitation Center
  • हिमाल खबरपत्रिका

Categories

Recent Tweets

Tweets by KanakManiDixit

© 2023 Kanak Mani Dixit | Built using WordPress and SuperbThemes